اکثر مواقع تجار و بازرگانان، دغدغه بارچینی و بارگیری را هنگام صدور مجموعه ای از کالاهای مختلف در یک وسیله حمل مثل کانتینر در پیش رو دارند. بارچینی و بارگیری صحیح کالا در کانتینر یکی از ارکان مهم در حفظ سلامتی محموله و جلوگیری از هر گونه صدمه و آسیب فیزیکی به کالاست.
بواسطه ظرفیت محدود بارگیری از بشکه های پلاستیکی و فضاهای خالی ایجاد شده هنگام بارچینی کالا، تکانهای کشتی و در واقع تکانهای کانتینر هنگام تخلیه، بارگیری و جابجائی می تواند به محتویات کالا آسیب برساند از آنجائیکه فواصل خالی بین کالاهای ۱ و ۲ و ۳ و ۴ بسیار زیاد است.
تصمیم در مورد اینکه کدامیک از کالای بسته بندی شده فوق یعنی بشکه های پلاستیکی و صندوقهای چوبی می بایست در کف کانتینر قرار گیرد کاملا بستگی به حجم و توده انباشته هر یک از دو نوع کالای مذکور است. در درجه اول، قانون کلی بارچینی می گوید ” سبک روی سنگین” که می بایست مد نظر باشد و در زمانی که توده و حجم هر دو نوع کالا یکسان باشد، تصمیم صحیح به قانون دوم بارچینی اشاره می نماید که آن “ظرف یا کالای خشک بر روی ظرف یا کالای نمناک” است. در این مثال منظور از کالای نمناک یا تر، همان محتویات بشکه هاست که می تواند ریزش و نشتی به لحاظ مایع بودن ایجاد کند. این مقوله به مواد پودری و خمیری نیز در برخی موارد اشاره دارد.
به تصویر فوق دقت کنید. صندوق های چوبی (که جنس آن معمولا از تخته های سه لایه می باشد) در قسمت چپ و راست دیواره های کانتینر چیدمان شده اند و فضای خالی میان صندوقها با قراردادن پالت بصورت عمودی پر شده است (شماره ۵).
بعنوان لایه میانی بین دو طبقه چیدمان، صفحه چوبی (شماره ۶) که می تواند از جنس مشابه تخته سه لا یا نئوپان باشد بر روی صندوق های چوبی قرار داده شده و سپس بشکه های پلاستیکی بر روی سطح تخته که می توان آن را با کمی پوشال تکمیل نمود، قرار گرفته اند. این دو نوع محموله (خشک و تر) بدین ترتیب از یکدیگر جدا سازی شده اند و برای مهار نمودن بشکه ها در طبقه فوقانی می توان از ۲ یا ۳ نوار تخته (شماره ۷) استفاده نمود. این روش از واژگونی و یا قل خوردن بشکه ها جلوگیری می نماید. برای قرار دادن نوار تخته ای می توان از فرورفتگی های راه راه دیواره های کانتینر براحتی بهره جست و نیازی به پرچ یا پیچ نمودن نخواهد بود.
نحوه چیدمان بار در کانتینر در هزینه های حمل بسیار حائز اهمیت است علی الخصوص در زمانیکه ابعاد صندوق و یا جعبه ها کاملا با زوایای داخلی کانتینر مطابقت داشته باشد. لذا تنها مطلب مهمی که می بایست همواره مدنظر داشت، جداسازی نوع محمولات (از نظر خشک و یا نشتی دار بودن) از یکدیگر است که در شکل بخوبی نشان داده شده است.
در مواردیکه وزن محتوی بشکه های پلاستیکی (شماره ۸) سنگین تر از وزن محتوی صندوقهای چوبی باشد، می توان بشکه ها را در کف کانتینر قرار داد با توجه به اینکه لایه فی مابین طبقه بارچینی (شماره ۹) می بایست با قرار دادن صفحه تخته سه لا یا نئوپان تعبیه شود. سپس صندوقهای چوبی که پالت بندی شده اند روی سطح صفحه تخته سه لا یا نئوپان قرار می گیرند. فضای خالی (۱۰) ایجاد شده در مرکز کانتینر، در مقابل تکانها مقاوم خواهد بود.
در مواردی که حجم و فشردگی توده کالای مورد بارگیری زیاد است می بایست مراقب بود که بواسطه جداسازی کالا در فضای های خالی، به بدنه کانتینر فشار و آسیبی وارد نیاورد. یک روش جایگزین، استفاده از شبکه های لاتکس است که با ظرفیت مناسب قابل استفاده در کانتینر است و از زخمی کردن و یا پارگی در بدنه کانتینر جلوگیری می نماید.
در تمام شرایط بخاطر داشته باشید که استفاده از صفحات مسطح چوبی در تضمین سلامتی بار و همچنین کف و دیواره های کانتینر بسیار مناسب است و در برخی موارد از سر (لیز) خوردن کالا در کانتینر جلوگیری می نماید.